Zie hier, een nieuw bericht van een nieuwe vrijwilligster, haaaaa *engelenkoor*.
Mijn naam is Ashni. Ik ben 17 jaar. Ik ben al een aantal jaren actief als jeugdambassadeur voor de stichting Nieuwe Generatie Brasil. Tot nu toe hield dat in; af en toe helpen als vrijwilligster bij projecten en acties…
Maar vanaf nu zal ik ook actief gaan bloggen. Want dat is toch wel wat ik het allerliefste doe, lekker pennen.
Ruim drie jaar geleden maakte ik voor het eerst kennis met Samuel en zijn lieve vrouw Laura, en hun toen nog drie kinderen (het zijn er inmiddels alweer vier!).
Ik herinner het me nog goed, het was op een hete lente dag na een kerkdienst. Met zijn allen hadden we ons om de massief houten tuintafel gesetteld terwijl Samuels gillende kinderen achter mijn krijsende broertjes en zusje aanrenden (of andersom).
De gespreksonderwerpen gingen al snel van ‘Hoe vond jij de preek?’ naar ‘Iedere kind verdient een eerlijke kans, vind jij ook niet!?’. Geweldig!
Fier begonnen Samuel en Laura te vertellen over hun wens om kansarme kinderen in Brazilië een betere toekomst te bieden en de stichting die ze daarvoor hadden opgericht; stichting Nieuwe Generatie Brasil. Samuel, die zelf in Brazilië is geboren en getogen, weet immers hoe hard het leven voor een kind op de straten van Brazilië kan zijn.
*Woooow*, dacht ik, iemand die spreekt uit eigen bedrevenheid! Iemand die tenminste weet waar hij het over heeft. Zowel Laura als Samuel spraken met zoveel liefde en passie voor hun stichting en de doelen die ze willen bereiken. Waarvan er nu, drie jaar later, al heel wat van zijn bereikt!
Dat spreekt van een werkelijke daadkracht en vastberadenheid. Vol bewondering luisterde ik naar dit geweldige echtpaar en dacht: ‘wat houd ik toch van dit soort mensen!’.
Sinds die dag wist ik dat Nieuwe Generatie Brasil iets was voor mij. Ik voelde me aangesproken, geroepen eerder. Maar voor wat dan precies? En hoe? Tja, dat wist ik zelf ook niet…
Nu zijn we drie jaar verder. Samuel en Laura hebben zeer binnenkort alle luxe in Nederland achter zich gelaten en wonen met hun vier kinderen in Sao Joao del Rei. Het opvanghuis is in de bouw en begint er prachtig uit te zien (zie ook de blogs van Samuel over de voortgang van de bouw) en ik… ik bereid mij voor op mijn reis. Want over een kleine vier maandjes zal ik niet alleen meer vanuit Nederland helpen en ondersteunen maar ook zelf mijn koffers pakken en daad bij het woord voegen.
Ieder kind verdient een eerlijke kans, toch!?
Volg mijn blogs and stay tuned!
Ashni Moekoet
Zeer veel plezier en zegen, heel benieuwd naar wat je gaat beleven. Ik ben ook benieuwd hoe dit je verder vormt omdat alles in het leven een ieder vormt. Op naar je volgende blog.
gr. Martijn Siebols