En dan zijn we ineens alweer een kerstbrief aan het schrijven. Men, wat is dit jaar hard gegaan. Een aantal dagen geleden hebben we mogen vieren dat we ons gebouw in São João del Rei al 2 jaar open hebben. Het is niet voor te stellen hoeveel activiteiten we dagelijks hebben in het gebouw. En ik sta er iedere keer weer van te kijken wat voor kracht en energie uit zo een plaats komt. Een plaats midden in een wijk waar de mensen zich het afval van de stad voelen. Niemand hier uit de omgeving had ooit gedacht dat dit mogelijk was en dat ze dit verdienden. We krijgen nog vaak de vraag waarom we zoiets moois op zo een plek hebben neergezet. Ons antwoord is altijd hetzelfde: Omdat de mensen die hier wonen dit verdienen.
Dit is allemaal mogelijk geweest omdat er mensen in deze wereld zijn die net als ons een betere wereld willen. Ik kan niet genoeg mijn dankbaarheid tonen hiervoor. Jaren geleden hebben Laura en ik ervoor gekozen om samen met ons gezin een sprong in het diepe te maken. Een betere voorbereiding konden we niet hebben, maar desalniettemin hadden we geen idee waarin we terecht zouden komen. We hebben zekerheden zoals werk, school, vrienden en familie achter ons gelaten om iets te mogen betekenen voor de kansarme kinderen in Brazilië. Dit jaar wil ik niet stil staan bij wat wij gedaan hebben. Het is ook niet mijn bedoeling om geld bij jullie “los te trekken” om door te kunnen gaan met het werk wat we aan het doen zijn. Alhoewel ik (natuurlijk) aan het einde wel een oproep doe J. Ik wil stil staan bij jou/u deze keer. Deze keer wil ik stil staan bij: Durf jij een sprong in het onbekende te maken?
De Afrikaanse impala is een soort hert dat in één sprong 3 meter hoog en 11 meter ver kan springen. Toch kan de impala in een dierentuin worden gehouden met slechts een muur van een meter hoog. Waarom? Omdat zo’n muurtje net hoog genoeg is om er niet overheen te kunnen kijken. Het dier wil wel weten waar hij aan de andere kant op de grond zal landen. Dat is net zoals bij velen van ons. We durven vaak geen sprong te wagen, tenzij we zien waar we terecht zullen komen. Ik heb jarenlang ook als coach mogen werken van vele medewerkers/vrienden in mijn werkzame leven in Nederland. Vaak gingen deze gesprekken over onzekerheid bij hunzelf of ze wel/niet invulling konden geven aan hun dromen. Het was lastig om “zekerheden” achter zich te laten om werkelijk invulling te geven aan wat ze wilden doen. En dit zorgde voor een gevoel van verdriet, ontevredenheid en gevangen zijn in een box van zekerheid.
Voordat ik een grote sprong maakte van 10.000 km moest ik ook leren om kleine sprongetjes te maken. Ik heb in een paar jaar tijd afscheid genomen van a.s.r., Quint, Fokker en CBS. Daarnaast moesten we ons huis en onze auto verkopen om te wennen aan onze nieuwe toekomstige situatie in Brazilië. Allemaal veranderingen die ons pijn deden, maar ons hebben geleerd dat we in staat waren om werkelijk invulling te geven aan onze droom.
Hoe zit het met jou? Ben jij gelukkig met waar jij staat met je leven, gezin, werk? Ben jij tevreden met waar je dagelijks mee bezig bent? Wil je iets veranderen of ben je tevreden met waar je staat? En als je iets wil veranderen, wat houd je dan tegen? Het is zo cliché, maar december is altijd een mooie tijd om stil te staan bij wat je anders wil in je leven. De wensenlijsten worden uit de kast gehaald. Ik wil je uitdagen om dit jaar na te denken over welke sprong jij volgend jaar gaat maken. Het kan iets simpels zijn of iets moeilijks. Maar denk daar wel over na. Als je een “houvast” nodig hebt om je wens niet te vergeten dan mag je mij mailen, dan zal ik je ergens rond juni even een herinnering sturen. En weet je wat mooi is? Je gaat versteld staan van wat je allemaal kan. Een sprong zoals de Afrikaanse Impala doet lijkt dan ineens zo simpel. Bleek dat jij 20 meter kon springen. En dit allemaal zodat jij invulling kan geven aan de talenten die jij gekregen hebt van God.
In de gevallen waarin ik een sprong waagde heeft God mij naar een plaats geleid waar ik meer impact had en iets kon betekenen voor andere mensen. En weet je wat heel mooi was? Het zijn steeds mensen geweest die op mijn pad kwamen om mij te helpen om mijn dromen waar te maken. Ik ben echter geen perfect rolmodel. Ik heb geklaagd over geld en de toekomst. Maar ik heb het volgende geleerd: Ik heb geen idee hoever wij kunnen gaan met ons werk, maar als ik continue klaar sta om een stap te zetten, zal ik gezegend worden om dat te bereiken.
Voor volgend jaar willen we verder gaan met sprongen maken. Jij kan ons daarbij helpen. De nood is groot in onze omgeving. We hebben 82 kinderen in de wachtlijst die wachten op een plek. Dagelijks krijgen wij de vraag wanneer we voor hun plek kunnen maken. De ruimte hebben we ervoor maar de financiële middelen niet. Je kunt ons helpen door mee te doen met onze Fund-a-Kid programma. Daarmee word jij een persoonlijke sponsor van een kind.
Dit jaar heb ik ook een ander verzoek. Wij willen met kerst een voedselpakket geven aan ieder gezin van de vakschool. Vele gezinnen vragen dagelijks aan ons of we ze kunnen helpen door eten te geven. Wanneer we kunnen, helpen we, maar vaak moeten we kiezen om onze voorraad te gebruiken voor de vakschool zelf. Een voedselpakket kost 15 euro. We hebben in totaal 75 gezinnen. In totaal hebben we dus €1125,- nodig om ze een mooi cadeau te geven waar ze werkelijk iets aan hebben.
U kunt ons helpen! Voor ieder kind dat deelneemt aan de activiteiten van de vakschool, hebben we per maand omgerekend €30,00 nodig om alle kosten te betalen (zoals eten en drinken, docenten, materialen, vaste lasten…). Door deel te nemen aan het Fund-a-Kid programma en 1 of meer kinderen te sponsoren, investeert u in een duurzame toekomst voor kinderen die zich vaak in een uitzichtloze situatie bevinden. Naast de financiële ondersteuning, is de grote meerwaarde voor het kind te weten dat er iemand aan de andere kant van de wereld is die om hem/haar geeft.
