Het succespercentage onder onze leerlingen die met 18 jaar zijn uitgestroomd is ongekend hoog: Ongeveer 30 van de 40 leerlingen die inmiddels 18 jaar zijn geworden, zijn uitgestroomd naar een vervolgopleiding, stageplek of (vaste) baan!
Luiz Otávio de Jesus is er daar één van. Hij maakte sinds de start van de activiteiten onderdeel uit van het project. Sterker nog, ver daarvoor – in november 2014 – had Samuel hem al op de foto gezet tijdens één van zijn voorbereidende reizen. Die foto sierde destijds op de voorkant van ons eerste jaarverslag. Echt een jochie was het toen nog. 8 jaar later kunnen we van een ongekend succesverhaal spreken. Toen hij in 2018 bij de stichting begon viel hij op door zijn positieve houding. Hij lag goed binnen de groep en we merkten al snel dat hij behoorlijk intelligent was. Thuis was het echter niet makkelijk. Hij is zelfs een tijdje weggeweest bij de stichting doordat hij bij familie aan de andere kant van de stad ging wonen omdat hij het niet meer kon aanzien hoe zijn stiefvader zijn moeder openlijk op straat mishandelde. Toen hij weer terugkwam, bleek hij dat schooljaar te zijn blijven zitten, maar bij het ontwikkelingscentrum pakte hij al snel de draad weer op. Tijdens de pandemie koos Luiz ervoor om niet op straat te hangen maar bij de vuilnisbelt te gaan werken om niet op het verkeerde pad te raken. Hij was dan ook ontzettend blij met de kans die hij kreeg om stage te lopen bij een informatica zaak. Als service en reparatiemedewerker. Tijdens zijn stage kreeg Luiz te maken met vooroordelen van klanten die de eigenaar waarschuwden voor ‘zo’n jongen als hij’. Maar hij werd door de eigenaar en medewerkers heel goed opgevangen en geholpen en al snel liet hij een enorme groei zien, mede doordat hij tijdens de informatica-lessen bij het ontwikkelingscentrum al heel wat kennis in huis had. Daardoor heeft hij inmiddels een vast contract en werkt hij nog steeds naar alle tevredenheid bij dit bedrijf. Tijdens een interview met onze bijles docent en stagebegeleidster Evelyne, vertelt Luiz dat hij ontzettend dankbaar is voor de kans die hij dankzij stichting Nieuwe Generatie Brasil heeft gekregen. Hij spoort andere kinderen (waaronder zijn broertje) ook aan om goed hun best te doen bij het ontwikkelingscentrum zodat zij later ook zo’n kans kunnen krijgen op een betere toekomst.
