Laatst schreef iemand op Facebook het volgende: Is het jullie ook opgevallen dat zodra je je dromen bekend maakt, dat er onverwacht (onbekende) mensen op je pad komen?
Wat heeft mij dat getriggerd zeg. Niet dat ik dit niet wist en geloofde, maar als ik nadenk over alles wat er de afgelopen 20 jaar is gebeurd dan word ik wel erg blij.
Ik was 8 jaar toen ik voor het eerst zei dat ik graag wilde werken met kansarme kinderen. Velen dachten dat dit voornamelijk te maken had met het werk van mijn opa en oma Klaas en Jannie van de Raa. Maar nee hoor, dit was iets wat ik zelf heel graag wilde doen. Toch heeft het jaren geduurd voordat ik er werkelijk mee aan de slag ging.
Toen ik op de HAVO zat, ondertussen in Nederland, weet ik nog dat ik tegen een aantal docenten zei dat ik later terug zou gaan naar Brazilië. Ik wilde graag iets belangrijks doen in de wereld. Eenmaal in Heerlen op school (HBO) wist ik het zeker. Ik ga terug, begin op verschillende plekken opvangtehuizen en ga ze onderwijs geven met bijvoorbeeld computers. Het probleem was alleen dat vooral ik hier mee bezig was en verder niet veel mensen dit wisten.
En toen…… op 25 mei 2001 solliciteerde ik bij Stad Rotterdam Verzekeringen. Ik had een gesprek met John Adegeest. Mijn letterlijke woorden tijdens ons gesprek waren: “Weet wel dat ik “tijdelijk” hier kom werken. Ik wil namelijk werkelijk belangrijke dingen gaan doen in het leven. En dat is niet bij een verzekeringmaatschappij werken. Om dát te bereiken moet ik de komende tijd vooral veel leren en geld verdienen om een start te maken in Brazilië (dat laatste is trouwens niet helemaal gelukt. Het geld is vooral in Nederland opgegaan 🙂 ). Nadat ik mijn dromen ging vertellen gebeurde er altijd wel iets. Maar het belangrijkste. Degenen die mij veel steunen om mijn dromen waar te maken zijn mensen die ik ken uit die tijd (buiten mijn gezin, moeder en zus natuurlijk). Arja Hilberdink en Henk Wassink maken onderdeel van het bestuur. En Hans Tims die ik goed begon te kennen vanuit onze kerk. Maar dat niet alleen. De eerste buitenstaander die geld heeft overgemaakt naar onze rekening ken ik ook uit die tijd. Hij was mijn eerste leidinggevende bij Stad Rotterdam. Hoe mooi is dat? Overigens heb ik nog genoeg voorbeelden voor jullie.
Kortom, nadat ik dat bericht op Facebook las, besloot ik om vaker mijn dromen te gaan vertellen. Ik heb vele dromen, maar voor nu wil ik het volgende met jullie delen:
1- Ik droom dat mijn blogs meer gaan leven. En dat meer mensen het zien op onze site.
2- Het zou fantastisch zijn als er minimaal 500 mensen aanwezig zijn bij ons openingsfeest.
3- Wij willen in juni grond kopen in Brazilië om een tehuis te gaan bouwen. We hebben hiervoor €200.000,- nodig om dit te kunnen. Lijkt onmogelijk, maar ik geloof met 100% dat dit moet lukken
4- En last but not least. Ik droom dat we een nieuwe generatie Brazilianen kunnen helpen om hun dromen waar te maken.
Wat zijn jouw dromen?
Nou, ik heb het gezegd. Ik ben benieuwd wat er nu gaat gebeuren ;-). Maar dat was niet de doelstelling van mijn blog. Ik wil dit omdraaien. Wat zijn jouw dromen? Deel dit met mij/anderen en ik ben benieuwd wat er dan gaat gebeuren. Ik zou zeggen, doe eens gek en kijk dan wat er allemaal gaat gebeuren. Uitgangspunt is wel dat het een echte droom moet zijn. Eentje waarvan je buik pijn krijgt van de zenuwen als je eraan denkt.
