Van 2 tot en met 16 april zijn Bert en ik weer naar Brazilië geweest. Het was nog maar vier maanden geleden dat we er geweest waren, maar toch wilden we heel graag er weer naar toe gaan. Immers op 6 maart is de opvang van de kinderen echt van start gegaan. En wat is er dan mooier dan dit in het echt te aanschouwen? Ook was het fijn om Samuel, Laura en de kinderen weer te zien. In de afgelopen jaren zijn het echte vrienden van ons geworden en helpen we hen met raad en daad waar we kunnen.

Nadat we afschuwelijk lang op onze koffers hadden gewacht, stond Samuel ons natuurlijk weer met een brede lach op te wachten. Het is altijd weer een hele reis van ongeveer vijf uur tussen Rio de Janeiro en São João del Rei. Natuurlijk stopten we bij ons favoriete restaurantje voor een heerlijk broodje Braziliaanse worst. Om twee uur ’s nachts waren we in São João del Rei, waar iedereen lag te slapen.
De volgende dag zijn we na het ontbijt meteen naar de vakschool gegaan. En wat gaaf om te zien hoe de kinderen hier opgevangen worden door Samuel, Laura, docenten en vrijwilligers. Ongeveer 60 kinderen in de ochtend en ongeveer 40 kinderen in de middag. Huiswerkbegeleiding, keramiek, engels, computerles, maar ook normen en waarden staan op het programma. En daarom heen natuurlijk ook de Jiu Jitsu, karate en zumba.

 

Erg leuk om te zien was dat ze speciaal voor ons een soort van nood-oven gebouwd hebben om te laten zien hoe het keramiek gebakken wordt. Onze bijdrage was op vrijdag het bakken van overheerlijke Nederlandse pannenkoeken. De meeste kinderen vonden het heel lekker.
In de weekenden hebben we nog een beetje toerist gespeeld. De eerste zaterdag zijn we naar Carrancas geweest en hebben daar heerlijk in een bergmeertje gezwommen. De tweede zaterdag zijn we naar de vader van Samuel geweest. Deze woont zeer afgelegen, altijd een mooie plek om naar toe te gaan.

En dan zijn twee weken ook weer snel voorbij. Jammer, maar mooi om met eigen ogen de vakschool in bedrijf te hebben gezien. Wij zijn trots op Samuel, Laura en de kinderen hoe zij in een jaar tijd zich gesetteld hebben, de bouw afgerond hebben, alle organisatie rond de kinderen hebben gedaan en nu ook dagelijks de vakschool laten draaien. Natuurlijk zijn we ook trots op de docenten en vrijwilligers die hun bijdrage leveren aan de realisatie van de missie van Stichting Nieuwe Generatie Brasil.

Graag doe ik een oproep aan u en vraag u om onze stichting te steunen? Via het Fund-a-Kid programma of door een (eenmalige) gift?
Immers…… Ieder kind verdient een eerlijke kans!