Deze blog schrijf ik ter nagedachtenis aan Mainha. Een heel bijzondere vrouw die veel voor ons heeft betekend.
Mainha is na een lange lijdensweg overleden aan kanker. Mainha is niet haar echte naam, het is hoe iedereen haar noemde. Het betekent: moedertje. Hoe bijzonder is dat? Iedereen die haar kende, en dat waren een hele hoop mensen, noemde haar zo.
Toen mijn moeder, mijn zus en ik alleen kwamen te zitten, hebben we het ontzettend zwaar gehad. Het kwam erop neer dat we 3 koffers kleren hadden en verder helemaal niks. Mijn moeder had net een zware operatie gehad en kon niet veel doen. Mainha heeft toen, samen met haar kinderen, ons opgevangen om ons weer verder te helpen. Ze heeft ons tijdelijk eten en onderdak gegeven zodat we een paar nachten een plek hadden om te overleven. En dit deed ze niet omdat ze iets van ons verwachtte, maar omdat het heel gewoon voor haar was.
Dit is niet alleen met ons gebeurd, velen hebben bij haar een ‘thuis’ gevonden. Dus het is niet voor niks dat ze Mainha genoemd werd, want ze stond altijd voor anderen klaar om te helpen
Ik ben God dankbaar dat ik Mainha, en ook vele anderen, in mijn leven heb mogen kennen die mij hebben geholpen de man te worden die ik nu ben. Zonder deze mensen, had en was ik nog niet een tiende van wat ik nu heb en ben. Het gaat niet alleen om wat ik heb in geld, maar ook in gezondheid, liefde en wijsheid.
Ik hou veel van u Mainha. Rust in vrede. Bedankt voor uw zorg en uw liefde. Ik ben ervan overtuigd dat ik u in de toekomst in de hemel tegen ga komen en ga zeggen: Ik heb u gemist!
Ik hoop echt van harte dat wij, en ook de andere medewerkers van Stichting Nieuwe Generatie Brasil, haar voorbeeld volgen en vele kinderen kunnen helpen, net zoals zij dat bij ons heeft gedaan.
