Op initiatief van het bestuur, werd er vandaag voor het eerst een vrijwilligersnamiddag georganiseerd door de Stichting. Plaats van afspraak: recreatiedomein Piet Plezier in
Oisterwijk. Tien vrijwilligers, komende vanuit alle windrichtingen gaande van Alkmaar over Utrecht tot het Belgische Brasschaat, kwamen tegen lunchtijd toegestroomd. De middag kon van start gaan. En hoe. We startten met een oer-Nederlandse delicatesse: er was keuze uit een broodje kroket of frikandel. Voor de Nederlandse lezers waarschijnlijk onbegrijpelijk, maar voor deze schrijfster die geboren en getogen is in België, was het de eerste keer dat ze zo’n ‘zachte bol’ met een kroket ertussen naar binnen werkte. Ik geef toe, het was best lekker ;).
Eens alle energievoorraden op deze manier aangevuld waren, was de tijd aangebroken om van start te gaan met het actievere gedeelte van deze middag. Wat stond er op het programma? Een tocht door de prachtige heide en vennen rondom Oisterwijk …. met de gocart/groepsfiets! Drie teams werden gevormd en het startschot werd gegeven. Daar gingen we! Hoewel het best vermoeiend was om de stalen fietsen voorruit te trappen, zat de sfeer meteen goed. De ene na de andere selfie werd genomen en tijdens de pauze genoten we, met een banaan of appel in de hand, van een prachtig uitzicht over één van de mooie vennen.
Na iets meer dan een uurtje zwoegen en zweten op de fiets, kwam Piet Plezier opnieuw in zicht. Tijd om de droge kelen weer te smeren. Wat frisdrank en een ijsje voor sommigen deden wonderen. Het was duidelijk dat onze stembanden niet geleden hadden onder de fietsinspanning. Onderwerp van gesprek was – hoe kan het ook anders? – hetgeen ons allemaal verbond/verbindt: de Stichting. Wat startte met het over en weer vragen van wat iedereen precies voor de Stichting deed, welke functies vervuld werden, mondde al snel uit in een stevige brainstormsessie.
Hoe kunnen we meer mensen betrekken bij het prachtige project van Samuel en de stichting? Hoe kunnen we meer geld binnenhalen? Hoe zorgen we voor een toenemende motivatie bij de Brazilianen zelf? Allemaal vragen waar geen evident antwoord op bestaat. En toch. Toch kwamen er tegen het einde van de middag een aantal ideeën bovendrijven. Ten eerste is het heel belangrijk dat alle vrijwilligers op de hoogte blijven van wat er allemaal georganiseerd wordt en waar er nog vraag naar is. Dat konden we oplossen door een Facebookgroep op te starten (hetgeen ook meteen gebeurde). Punt twee: wat bekendheid en fondsenwerving betreft, zijn scholen in Nederland en België een fantastische doelgroep. We spraken af om een brochure te maken om te verspreiden onder scholen met als doel ze warm te maken gezamenlijk één of andere activiteit op poten te zetten. En ten derde zou het heel fijn zijn om een bekende Nederlander en/of Vlaming als ambassadeur te hebben voor de Stichting. Misschien lukt ons dat wel via een vacature op LinkedIn.
U hebt het intussen al wel door: de vrijwilligersmiddag was zeker een succes te noemen. Volgend jaar volgt er zeker weer eentje! En we hopen dan natuurlijk niet met ons groepje van tien, maar met een veelvoud daarvan aanwezig te zijn. Dus voelt u zich geroepen om u als vrijwilliger in te zetten voor de Stichting, neem dan zeker eens contact op! Ook als u een idee zou hebben voor de organisatie van eender welk soort evenement in samenwerking met een school of andere vereniging, aarzel niet om ons een mailtje te sturen. Dan kunnen we samen brainstormen over de mogelijkheden om het aangename aan het nuttige te paren.
