3 years and counting. Ik dacht er eigenlijk niet aan, totdat allerlei mensen mij feliciteerde met het 3 jarige bestaan van de stichting. Eerlijk gezegd voelt het alsof we al veel langer bezig zijn. We zijn met zoveel zaken tegelijk bezig dat de tijd voorbij vliegt.
In 3 jaar tijd hebben we ontzettend veel weten te bereiken. Zowel persoonlijk als met de stichting. Persoonlijk zijn Laura, de kinderen en ik heel erg gegroeid. Als ik zie hoe de kinderen omgaan met de veranderingen dan kan ik alleen maar trots zijn. Daarnaast zijn Laura en ik mentaal al heel ver met onze plannen. Er is al een tijdje geen weg meer terug. Vanzelfsprekend hebben we dit nooit overwogen, maar dit kan eigenlijk ook niet meer.
Laatst had ik het er met Laura over dat we al een tijdje een behoorlijke verantwoording dragen. We hebben veel mensen achter ons staan. Veel mensen hebben kleding, tijd en geld gedoneerd. Dat bedoel ik met, er is geen weg terug.
Zoals de meesten van jullie weten zijn we alle voorbereidingen aan het treffen om begin 2017 echt te verhuizen. We zijn erg blij met de vorderingen en binnenkort gaan we werkelijk de tickets kopen om te verhuizen volgend jaar. Tot zover ons persoonlijke deel.

Bovenop alle drukte bij ons persoonlijk, komt ook nog eens de heftige periode waar we met de stichting in zitten. Eigenlijk zijn we met tientallen zaken tegelijk bezig. Misschien niet het meest efficiënt, maar we zitten er wel middenin. In Nederland zijn we nog steeds bezig met allerlei activiteiten te organiseren om fondsen binnen te halen. We denken na waar we over 5 a 10 jaar willen staan. We zijn nog druk bezig om de laatste formaliteiten voor het versturen van de container rond te krijgen en met de volgende zijn we ook alweer begonnen. En daarnaast werken we ook nog steeds hard om de naamsbekendheid van de stichting te vergroten.
Terwijl we in Nederland nadenken over de toekomst, is het in Brazilië juist werken om alles van de grond te krijgen. We zijn ontzettend trots dat we ondertussen zijn gestart met de bouw, waarbij het grootste deel van de bureaucratische hobbels inmiddels zijn overwonnen. Het wordt nu echt menens. In plaats van bezig zijn met alleen maar theorie en plannen en teksten, werken we nu met bakstenen en cement.
Inmiddels ben ik weer terug in Nederland, maar ondertussen wordt er volop gebouwd in Brazilië. Het voelt best vreemd om op bijna 10.000 km afstand dit aan te sturen, maar gelukkig kunnen we vertrouwen op een aantal betrokkenen van de Braziliaanse stichting die een oogje in het zeil houden.

Kortom, de laatste drie jaren zijn razendsnel omgevlogen en we kunnen als stichting in Nederland en Brazilië enorm trots zijn op de bereikte resultaten. Via deze weg wil ik alle vrijwilligers, bestuursleden, donateurs, deelnemers aan activiteiten, geïnteresseerden en anderszins betrokkenen hartelijk danken voor alle steun. Zonder jullie hadden we dit niet van de grond gekregen.